www.indochiny.fora.pl

Alfa1

Ukazała się właśnie (grudzień 2014) książka 'Niczego nie żałuję"

Zygmunt Jatczak to żywa legenda Armii Krajowej jak i Legii Cudzoziemskiej. Powstaniec Warszawski, żołnierz Batalionu „Miotła”, i żołnierz Legii w Indochinach w 13 D.B.L.E. Wielokrotnie odznaczany, w tym Krzyżem Walecznych za Powstanie oraz Medaille Militaire za Indochiny.

Urodził się w 1924 roku w Warszawie, tam tez uczęszczał do szkoły, jednak jego edukacje przerwała druga wojna światowa. Wychowywał się z matka i siostrami, ojciec zmarł jeszcze przed wojną. Był świadkiem tragedii Września 1939 w oblężonej stolicy. Bombardowań lotniczych i klęski. W czasie okupacji mieszkał i pracował w okupowanej Warszawie doświadczając życia pod rządami hitlerowców.

W styczniu 1943 roku został zatrzymany w ulicznej łapance, a następnie wysłany do obozu koncentracyjnego Majdanek koło Lublina. Spędził w obozie kilka tygodni, był świadkiem zagłady Żydów przetrzymywanych w obozie. Dzięki zabiegom matki niemalże cudem zwolniony z obozu i powrócił do rodzinnej Warszawy. Wkrótce, w marcu 1943 roku wstąpił do konspiracyjnej Armii Krajowej. Przyjął pseudonim „Ryszard” i trafił do grupy porucznika Tadeusza Janickiego ps. „Czarny”. Była to grupa dywersyjna Kedywu KG AK „Anatol”, por. „Czarnego”, w której był do 1944 czyli do przekształcenia się grupy w Batalion „Miotła”. 1 sierpnia 1944 roku jak tysiące innych żołnierzy Polski Podziemnej Zygmunt Jatczak poszedł do Powstania. Miał 20 lat. W swoich wspomnieniach barwnie opisuje dramat tych powstańczych dni. Chwile wzniosłe, bohaterskie, jak i te szare, smutne i tragiczne.

W Powstaniu Warszawskim walczył w Batalionie „Miotła”, a po jego zdziesiątkowaniu w Batalionie „Czata49”. Służył wówczas w plutonie Kazimierza Jackowskiego „Torpedy” Walczył w Śródmieściu, Starym Mieście, Czerniakowie, doświadczył ewakuacji ze Starówki kanałami. W trakcie walk był ranny, odznaczony Krzyżem Walecznych. Brał udział w wielu dramatycznych walkach, widział śmierć wielu kolegów, sam kilkakrotnie o nią się otarł. Przez pewien czas był w osobistej ochronie pułkownika Jana Mazurkiewicza „Radosława” dowodzącego zgrupowaniem. Po kapitulacji oddziałów powstańczych, jak wielu jego kolegów, trafił do obozu jenieckiego.

W niewoli niemieckiej przebywał w obozach w Sandbostel i Westertimke, aż do wyzwolenia przez wojska brytyjskie pod koniec kwietnia 1945 roku. Po uwolnieniu wstąpił do polskich oddziałów pomocniczych i w ich szeregach pełnił służbę do 1947 roku. Wówczas postanowił wstąpić do Legii Cudzoziemskiej.

Zygmunt Jatczak wstąpił do Legii 17 czerwca 1947 roku, przez Strasburg trafił do Marsylii, gdzie po pobycie w Forcie St. Nicolas odpłynął do Algierii.

Na ziemi afrykańskiej trafił najpierw do Sidi Bel Abbes, a następnie na szkolenie saharyjskie do Saidy. Szkolenie rekruckie trwało dwa miesiące. Najlepiej opisał je sam bohater: „Ta Sahara! Marsze, marsze i jeszcze raz marsze! Legionista musi być wytrzymały, to stara prawda Legii – Maszeruj albo giń!” Wspomnienia z pięciu lat służby w Legii Cudzoziemskiej pełne są niesamowitych informacji. Zygmunt Jatczak ze swadą mówi o życiu legionistów, operacjach, walkach, jak i wielu niesamowicie interesujących szczegółach dotyczących wyszkolenia, uzbrojenia czy też organizacji jednostek.

Po krótkim szkoleniu w algierskim mateczniku Legii, legionista Jatczak wyruszył do Indochin, gdzie spędził kolejne lata służby. W marcu 1948 roku dotarł do Indochin, trafił do 3 Kompanii, I Batalionu pułkownika Rossiego 13 DBLE. Kompania stacjonowała w miejscowości Ca Mau w regionie Kochinchina. W czasie służby w Indochinach przewinęło się sześciu dowódców jego kompanii, w kolejności byli to porucznik Laffont nieco flegmatyczny, opanowany żołnierz, został później ranny i sparaliżowany w efekcie tych ran w sektorze An Non Thai. Kolejnym dowódcą był porucznik Rene Imbot, który zrobił później błyskotliwą karierę generalską. Po nim dowodził kompanią porucznik Adam, później jako pełniący obowiązki dowódcy był kapitan Gilnaves, który zginął pod Hoa Binh, był świetnym oficerem. Kolejnymi oficerami dowodzącymi był kapitan Montuis, a ostatnim dowódcą był kapitan Capeyron. Jak podkreśla legionista Jatczak, wszyscy jego dowódcy byli profesjonalistami w każdym calu!

Opowieści o operacjach przeciwko Viet Minhowi, walkach, jeńcach, są tak plastyczne, że przenoszą czytelnika na ryżowiska Indochin. Operacje w rejonie Ca Mau a później w Cu Chi to prawdziwa historia wojny indochińskiej. Pod koniec służby w Indochinach, Zygmunt Jatczak został ranny co odsunęło go na kilka miesięcy od udziału w akcjach. W połowie 1952 roku zakończył służbę w Legii Cudzoziemskiej po odbyciu pięcioletniego kontraktu. Powrócił do Francji, gdzie mieszkał i pracował do lat ’60.

Swój czas w Legii Cudzoziemskiej najlepiej podsumował sam Autor wspomnień:

”Wspominając czas wojny i mój czas w Legii Cudzoziemskiej jedno mogę powiedzieć, miałem wiele szczęścia, wiele przeżyłem, kilka razy umknąłem śmierci i jak się w Legii mówi Niczego nie żałuję.

Naprawdę ! NICZEGO NIE ŻAŁUJĘ! JE NE REGRETTE RIEN! „

Pan Zygmunt wrócił do Polski, mieszka na północy kraju. Jest Członkiem Honorowym Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy i Przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce.

Więcej informacji o książce na profilu

FB: Legia Cudzoziemska, Niczego nie żałuję

Łoś

Super ! Cieszę się, że wspomnienia p. Jatczaka ukazały się w druku.
Chętnie je nabędę.

Z pozdrowieniami,
Łoś

Alfa1

Warto też wspomnieć, iz 21 lutego startuje wystawa poświęcona Polakom w Legii Cudzoziemskiej, w tym i p. Zygmuntowi. Wystawa organizowana jest przez Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy i Przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce w muzeum w Bydgoszczy.
Więcej na temat wystawy równiez na profilu FB książki. Tam też jest kontakt do wydawcy do zamówienia ksiązki.

Łoś

Dzięki za namiar. Mam nadzieję, że uda mi się odwiedzić wystawę. Niestety nasza grupa już w praktyce nie istnieje...

Alfa1

Szkoda:( może byłaby okazja do spotkania w Bydgoszczy wernisaż 21 lutego, g. 14. Muzeum Wodociągów Cool

Kosynier

Trochę późno , ale dzieki za informacjie na foru , bo powiem ze widzialem to na stronie FB od Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy i Przyjaciół Legii Cudzoziemskiej w Polsce.

Losu , faktycznie zycie zrobilo ze .............. Ale jesli grupa nie istnieje na zywo, utrzymaje pamieci przez forum .

Łoś

Forum też ostatnio zamarło... Temat niszowy, chętnych mało. Ale z drugiej strony, jesteśmy nieliczni ale fanatyczni. Smile

Kosynier

Tak to jest Very Happy

Alfa1

Zapraszamy na spotkanie do Olsztynka, 26 lutego, g. 17.00 sala posiedzeń Urzędu Miejskiego. Spotkanie z bohaterem książki i współautorem. Obecność potwierdził Prezes Amicale Pologne.

[link widoczny dla zalogowanych]

Kosynier

Myszle ze to wiecej 26 Lutego Wink

Niestety dla mnie to troche daleka ale macie pozdrowienia z Francji .

Alfa1

Oczywiście 26 LUTEGO:)
dzięki za zwrocenie uwagi juz poprawiłem

Łoś

Ja też się pojawię.